بررسی مقایسه ای تأثیر بیهوشی با ایزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بیهوشی عمومی در بیماران تحت عمل جراحی الکتیو عمومی و ارتوپدی

مقدمه: لرز، حرکات و انقباضات عضلانی غیر ارادی است که بیمار قادر به کنترل آن ها نمی باشد. لرز پس از بیهوشی عمومی، عارضه ی شایعی است که به علت استفاده از داروهای بیهوشی و هیپوترمی در زمان بیهوشی عمومی ایجاد می شود و می تواند باعث افزایش مصرف اکسیژن، افزایش فشار خون سیستمیک، افزایش ضربان قلب و آریتمی های قلبی در بیماران گردد. یکی از راهکارهای کاهش لرز پس از بیهوشی، استفاده از داروهایی است که لرز کمتری پس از بیهوشی ایجاد می کنند. در هنگام بیهوشی، از داروهای متنوعی استفاده می شود که هر کدام عوارض خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ی اثر داروهای ایزوفلوران و پروپوفول بر لرز پس از بیهوشی در بیماران تحت بیهوشی عمومی جهت اعمال جراحی الکتیو عمومی و ارتوپدی بود. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی دو سو کور، 100 بیمار 65-18 ساله که طی سال های 92-1391 در بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام، تحت عمل جراحی الکتیو ارتوپدی و عمومی قرار گرفته بودند، به صورت تصادفی در دو گروه 50 نفره تقسیم بندی شدند. وقوع و شدت لرز بعد از عمل در دو گروه مقایسه شد و با امتیاز بین 3-0 درجه بندی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های paired t و 2 χ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 47 درصد بیماران، زن و 53 درصد، مرد بودند. بین دو متغیر جنسیت و لرز پس از بیهوشی عمومی (067/0 = p) و همچنین، بین دو متغیر سن و لرز پس از بیهوشی عمومی (774/0 = p)، ارتباط معنی داری وجود نداشت. بین بیماران، در رابطه با لرز پس از بیهوشی به تفکیک بیهوشی با ایزوفلوران و پروپوفل تفاوت معنی داری مشاهده نشد (211/0 = p). نتیجه گیری: در بیماران بزرگ سال تحت عمل جراحی الکتیو ارتوپدی و عمومی، جهت کاهش لرز بعد از عمل، استفاده از ایزوفلوران فرقی با پروپوفول ندارد.